1 sierpnia 2014 roku mija 70-ta Rocznica Powstania Warszwskiego.
Przypomijmy wiersz napisany przez
Witolda Pabina-syna Leona ( sierpień 1987) poświęcony
Sylwestrowi Braunowi "Krisowi"
Etiuda Powstańcza
"Żołnierze stolicy
Wydałem dziś upragniony przez Was rozkaz
do jawnej walki z odwiecznym wrogiem Polski;
najeźdźcą niemieckim...
Warszawa,1 VIII. 1944r.
Dowódca Armii Krajowej
(...) "Bór"
Wypadł aulos z dłoni pogodnej Euterpe,
ucichła gitara zalotnej Erato,
a Klio, gdy różanopalca Eos
powiła dzień sierpniowy pierwszy,
na papirusu zwojach pisała historię
dni sześćdziesięciu trzech i nocy
powstańczego męstwa,
bezmiernej udręki,
okrucieństwa wroga,
wiary i rozterki.
W dni owe maska Talii zastygła strwożona,
Terpsychory lira strzaskana na bruku,
tylko Melpomena struchlałymi palcy
nić tragedii przędła w upiornej scenerii
konającego miasta,
zwalonych pomników
fetoru kanałów,
wściekłości barykad.
Erynie zaś krwawej zemsty bóstwa,
gdy godzina W przyszła, gdy się dni wypełniły,
cel wskazywały stenom, piatom, visom,
kierowały obiektywem "Krisa".
On dla potomnych na filmowej błonie malował
niezwykłe krajobrazy
kamiennych labiryntów,
bezokich kamienic,
krzyży na podwórkach,
stalowych kikutów.
