CIEKAWY EGZAMIN

                         Jak zostałam licencjatem pielęgniarstwa

          Stres był ogromny, szczególnie przed praktycznym egzaminem dyplomowym. 

Polegał on na tym, że trzeba było pokonać 10 stacji egzaminacyjnych, po 10 minut każda. 

Na każdej stacji otrzymywaliśmy zadanie do wykonania. Mogło ono mieć formę pisemną 

np. zaplanowanie czynności pielęgnacyjnych w danym schorzeniu, wypisanie problemów pielęgnacyjnych pacjenta lub formę praktyczną (przeprowadzenie edukacji zdrowotnej, 

wykonanie iniekcji, pobranie krwi i tego rodzaju zabiegi). Cały egzamin odbywał się na

 naszym wydziale. "Pacjentami" były studentki ze studiów II stopnia a wszelkie zabiegi wykonywaliśmy na manekinach. 

Na moje szczęście trafiłam na dość przystępny zestaw choć trzeba się było trochę nagłowić 

i domyślać. Atmosfera była całkiem przyjazna, egzaminatorzy sympatyczni, więc ogólnie

 egzamin nie był tak wielką męczarnią na jaką się nastawiałam przez ostatnie trzy lata 

mojego życia.

Oczywiście przed egzaminem trzeba było zaliczyć egzaminy w sesji (na szczęście tylko 

dwa) i zaliczyć egzamin teoretyczny, który zawierał 100 pytań testowych.

Dopiero po zaliczeniu tych wszystkich elementów zostawaliśmy dopuszczeni do obrony

pracy licencjackiej. Trzeba przyznać, że pracy w ciągu semestru było dość dużo. 

Oprócz wielu godzin praktyk w różnych szpitalach (m.in. w Centrum Zdrowia Matki 

Polki czy w szpitalu im. Kopernika), trzeba było pisać pracę licencjacką i w miarę 

możliwości uczyć się do egzaminów. Ale jak się okazuje, wszystko jest do przejścia.

Napisałam pracę na temat:

             opieki pielęgniarskiej nad seniorem w stanie nagłego zagrożenia życia. 

Praca składała się z wprowadzenia oraz z opisu przypadków. We wprowadzeniu opisałam

w teoretyczny sposób, jak fizjologia starzenia się wpływa na ryzyko wystąpienia 

zagrożenia życia oraz opisałam pokrótce udar mózgu, zawał serca i urazy. Jednak 

 ważniejsza była druga część pracy, w której musiałam odnieść się do własnych obserwacji wybranych przez siebie pacjentów. Opisałam pacjentkę we wczesnym okresie po 

zagrożeniu życia (krwiak podtwardówkowy) oraz dla porównania pacjentkę kilka lat 

po wystąpieniu zagrożenia życia- była to kobieta po udarze mózgu ze znacznym 

ograniczeniem sprawności i brakiem kontaktu słowno-logicznego. Moim zadaniem było wyodrębnienie problemów pielęgnacyjnych pacjentek i zaplanowanie odpowiednich działań pielęgniarskich. Obrona mojej pracy odbyła się 10 lipca. Po zaprezentowaniu swojej pracy (głównych celów i wniosków) zadano mi cztery pytania. Dyplom ukończenia studiów 

ma być do odebrania około miesiąca po obronie. Później należy się udać do Izby

Pielęgniarskiej z wnioskiem o nadanie prawa wykonywania zawodu.

Na zakończenie muszę dopowiedzieć - studiowałam na Uniwersytecie Medycznym
w Łodzi Wydział Nauki i Zdrowiu, Oddział Pielęgniarstwa i Położnictwa.                                                                                                                                                           Paulina Pabin 

                                                                                         (c. Doroty i Michała z Ksawerowa)